گذشت چهار دهه از زمانی که در کنار چند تن از دوستانم شرکت پویا را تأسیس کردیم، باعث نشده است که از مرور گاه و بیگاه آن روزها و آن تجربه ی  بزرگ بازبمانم.

پویا را به وجود آوردیم تا بستری امن برای رشد ما جوانان آن روز و میدانی جدی برای آزمودن و تحقق تواناییهای جوانان نسلهای بعد باشد. برای ما که در سالهای نخستین توسعه ی کامپیوترهای امروزین اقدام به تأسیس پویا در ایران کردیم، داشتن شرکتی که بتواند نوآوری را به ابزاری اثربخش در جهت تحقق منافع سازمان ها و کسب وکارهای گوناگون تبدیل کند، یک آرمان جدی و در عین حال چالش برانگیز بود. پویا را بنا نهادیم تا جزئی از تاریخ توسعه ی کاربرد کامپیوترها در عرصه های گوناگون کسب وکار و شاهدی آگاه برای ارتقاء رفاه هموطنان مان به عنوان پیامد کاربرد روزافزون سیستمهای کامپیوتری باشد. اکنون خرسندیم که پویا توانسته است با پشت سر گذاردن آن ساعات، روزها و روزگاران سخت رشد اولیه و استمرار پویایی تا امروز، قدم به دوره ای گذارد که در آن سخن از «مسئولیت»های حرفه ای و اجتماعی شرکت هاست. پویا میخواهد و میتواند که در این دوران تازه، محملی برای آفرینش های خلاقانه و الهام بخش باشد.

بر این باور هستم که پویا که مصداقی از شرکتهای خصوصی متکی بر تجربه ودانش خویش است، خواهد توانست که با قوت وارد دوران  درخشان تری از حیات حرفه ای شود و جایگاهی به مراتب رفیع تر از امروز را نیز با تکیه بر ذخائر سرمایه ای انسانی وفکری خود به دست آورد.

مسعود مرتضوی